ADHD. Ik? Ja? Nee? Jeej!

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb ADHD. Goed nieuws. Want nu ik officieel weet wat er aan de hand is kan ik er mee aan de slag.

ADHD onderzoek. De aanleiding
Recent zijn er een aantal dingen in mijn privé gebeurd waardoor ik ineens heel erg bewust werd van mijn gedrag. Ik hoorde ineens de opmerkingen die gemaakt werden, ik functioneerde niet helemaal zoals ik volgens mijn leeftijd en professionele niveau zou moeten doen, ik liep vaak vast, was niet scherp genoeg en kon de aanwezige kansen niet benutten zoals ik ze wel wilde benutten. Ik baalde daar enorm van, werd boos op mijzelf, raakte daardoor snel geïrriteerd en had uiteindelijk daar zo de balen van!

Na een lange zoektocht naar rust & balans, kreeg Neo op zijn 42e dé diagnose. ADHD gecombineerde type. ‘Ik?!.. ADHD?!’ 

Ik herkende mezelf wel in ADD, maar ADHD?! Dat heb ik echt even moeten verwerken. Ik ben namelijk geen standaard ‘stuiterbal’. Voornamelijk het tegenovergestelde, chronisch moe.

Dus dat is dan het onrustige gevoel in mijn lichaam, de turbo die ik heb en de snelheid van mijn gedachten. Ook was er constant een bepaald level van spanning in mijn lichaam aanwezig.

Mijn regelmatige toiletbezoek
Het werd me ook duidelijk dat mijn innige band met de toiletten in Nederland, ontstaan is door onrust. Tijdens een vergadering, studiedag, bespreking o.i.d. moest ik elke 45 minuten even ‘dribbelen’. Even naar het toilet dus, want dat vind niemand vreemd. Ineens opspringen met de mededeling ‘Ik..moet..nú..bewegen’ zal niet zo normaal zijn gevonden als het naar het toilet gaan.

Zwakke blaas of een raar dieet
Tuurlijk kreeg ik regelmatig opmerkingen over mijn ‘zwakke blaas’ of de vraag of ik weer met zo’n ‘raar dieet‘ aan het experimenteren was.

Ik had mijn hersenen in de loop van jaren zo ‘getraind’ dat ik ook echt het gevoel kreeg dat ik moest plassen.

Vreemd om je dan te realiseren dat al die jaren de wandelingetjes o.a. een vorm van onrust/hyperactiviteit is (geweest).

Oppervlakkige kennis over ADHD
Ik begon me steeds meer te realiseren dat ADHD vele malen complexer is dan dat ik zelf dacht. Eigenlijk had ik maar oppervlakkige kennis over wat ADHD écht inhoudt. Ik denk dat ik het daarom in eerste instantie ook niet herkende bij mezelf.

Eigenlijk is de algemene basiskennis over ADHD heel beperkt. De welbekende slogan ‘ A(lle) D(agen) H(eel) D(ruk)’ is wat de meeste mensen in gedachten hebben. Ben je druk, dan heb je ADHD. Ben je niet druk, dan heb je geen ADHD. En daar stopt vaak de algemene kennis over ADHD.

Expert mezelf en anderen voor de gek houden
Ik was expert mezelf voor de gek houden. En als er een school voor mensen zou bestaan waar ze een masterclass ‘Hoe houd je zwakheden verborgen’ geven, dan zou ik de hoofdspreker kunnen zijn.

Jammer dat er geen diploma’s bestaan voor dat soort vaardigheden. Het zou mijn tekort aan diploma’s mooi kunnen opvullen ;).

Levensloop
En toen begon over mijn levensloop en over de keuzes die ik gemaakt heb na te denken.

Ik noem het maar keuzes, maar dan lijkt het wel net of ik alles in mijn leven weloverwogen heb gedaan. Ahum. Verre van dat zelfs. Ik deed maar wat…

Ik rolde van de ene situatie in de andere. Ik leek maar geen grip te krijgen op mezelf, op mijn emoties, mijn impulsiviteit, en de drang naar spanning.

Vicieuze cirkels
Mijn leven was een aaneenschakeling van vicieuze cirkels geworden. Alleen realiseerde ik mij dat niet. Want tja, zelfkennis en zelfinzicht waren niet mijn sterkste kanten. Behalve op mijn werk, daar kon ik juist heel goed naar mezelf kijken.

Dat verschil in het gebruiken van vaardigheden was (en is) overigens op veel meer gebieden. Wat ik laat zien als ik aan het werk ben, bijvoorbeeld structureren, lukt mij niet om op dezelfde manier thuis toe te passen. Dat frustreert enorm.

Focussen op wat ik ‘fout’doe
De druk om alles goed te moeten doen wordt daardoor steeds groter. Die druk leg ik mijzelf op, en wordt ook opgelegd door mijn omgeving. Bewust en onbewust. Die druk veroorzaakt dat ik mij volledig kan gaan focussen op wat ik ‘fout’ doe, zoals het structureren van het huishouden.

Sinds de diagnose ben ik ontzettend zelfbewust en scherp op wat ik ‘fout’doe. Ik moet nog leren omgaan met mijn ADHD. Dus de frustratie blijft voorlopig  nog wel oplopen. Het focussen op wat ik ‘fout’ doe betekent dat ik vaak geen ruimte meer heb voor andere belangrijke zaken, bijvoorbeeld geduldig of aardig zijn. En dat betekent dat ik vervolgens op emotioneel vlak de ‘fout’ inga. En zo is de cirkel weer rond.

Daar ga ik in een volgend blog vast nog op terugkomen ;-)

PS
NU ik weet dat ik snel overprikkeld en afgeleid raak heb ik na een uitgebreide zoektocht (tja ADHD ;-)) mezelf uiteindelijk getrakteerd op deze noise cancelling hoofdtelefoon van Sony. AANRADER!!

PPS
Over ADHD bij kinderen is meer dan genoeg te lezen. Maar over ADHD bij volwassenen niet zoveel? Na wat research kwam ik op de site van  Parnassiagroep terecht.
Lees het artikel hier>>