Zoals jullie wellicht inmiddels wel weten ben ik op Graceland Festival en zoals jullie misschien ook wel weten ben ik naast Shane Claiborne een groot fan van Nadia Bolz-Weber.
Hieronder een kort verslag over dit festival en ‘lecture’ van deze ‘sarcastic Lutheran’
Nadia Bolz-Weber: ‘Jezus kende geen ‘zij’, alleen ‘wij’’
Helder, humoristisch en een tikkeltje ruw – dat kenmerkt voorganger Nadia Bolz-Weber. Zaterdag sprak ze op het Graceland Festival over Jezus – en ging ze Pokémons vangen.
Vierhouten
‘Speelt iemand van jullie Pokémon Go?’ Nadia Bolz-Weber, evangelisch-luthers dominee uit de Verenigde Staten, speelt dat spel, gerelateerd aan de animatieserie voor kinderen. Samen met onder anderen haar moeder van 76. ‘Straks is er een Pokémon Go-event. Dat kun je niet alleen doen. Dus wil iemand met me spelen?’. Behalve een – blijkbaar – bloedfanatiek speler van Pokémon Go, is Bolz-Weber vooral spreker en voorganger. Ze valt op vanwege haar tattoo’s en rake taal – soms een tikje grof. In de VS baarde ze opzien door een inzamelingsactie te beginnen van ‘zuiverheidsringen’ – ringen die jonge vrouwen moeten stimuleren zich aan een strikte seksuele moraal te houden. Ze liet de ringen omsmelten en een kunstenaar maakte er vervolgens een vulva van.
De controversiële en populaire dominee was zaterdag voor het eerst in Nederland. Ze sprak op het Graceland Festival in Vierhouten. En aan het eind van haar verhaal vond ze zowaar drie mensen die met haar Pokémon Go wilden spelen.
Jezus en Che
Het is moeilijk om je tegenwoordig christen te noemen, begint Bolz-Weber haar verhaal. Waarom? ‘Miljoenen christenen stemden op een racist die vrouwen haat’, legt ze uit, verwijzend naar Donald Trump. Met die mensen kan ze zich niet verenigen. Haar verhaal draait om haar religieuze biografie. Oorspronkelijk wilde ze een ander verhaal vertellen, maar na een gesprek dat ze vlak voor haar optreden had, gooide ze haar plannen om. Nu begint ze in de baarmoeder van haar moeder en eindigt ze bij haar vijftigjarige huidige zelf. Op diverse leeftijden bekijkt ze zichzelf en telkens sluit ze zingend af.
Ze ziet de negentienjarige Nadia Bolz-Weber: ‘Mijn helden waren toen: op de eerste plaats Jezus en op de tweede plaats Che Guevara. Ik hield nog steeds van Jezus, ook al was ik verbannen uit zijn kerk.’ Als twintiger was ze alcoholverslaafd en werkte ze als Ze gebruikt veel in humor verpakte statements, waarin ze niet alleen ‘rechts’ bekritiseert, maar ook haar eigen progressieve, feministische wereldje een spiegel voorhoudt. Telkens echter komt Bolz-Weber terug bij Jezus: ‘Ik hou van Jezus om hoe slecht Hij was in het uitkiezen van zijn vrienden. Misschien was ik in die tijd ook wel z’n vriend geweest. De langste vrouw die Hij ooit had gezien.’
Tijdens haar verhaal begint het flink te regenen op Graceland. Eerder op de dag liep Bolz-Weber al rond op het festival, liet ze op Twitter weten: ‘Ik ben op een progressief christelijk festival buiten Amsterdam op de locatie van een retraitecentrum dat vroeger eigendom was van de Communistische Partij.’
De festivallocatie, De Paasheuvel, behoorde ooit toe aan de socialistische Arbeiders Jeugd Centrale. Naar Amerikaanse maatstaven is dat bijna communistisch – en ligt Vierhouten vlak bij Amsterdam.
Graceland laat zien dat vooruitstrevend, links christendom een enthousiaste aanhang kent. De website bereidt daar al op voor: ‘gutmensch is geen scheldwoord, maar een roeping’, staat daar, een citaat van de katholieke theoloog Erik Borgman.
Op het festivalterrein staat een houten ‘kerk’, neergezet door de Protestantse Kerk in Nederland – een van de sponsoren van Graceland. En een steenworp verderop staat het Klooster op Wielen, met een eigen tuin, stilteruimte en biechtgelegenheid.
In alles is Graceland verder een typisch hedendaags festival. Er zijn kraampjes met (verantwoord) voedsel en koffie en thee. Je kunt er boeken, cd’s en kleding kopen. En er is een camping voor wie wil blijven slapen. Het is de vertrouwde festivalervaring, maar dan in een hipster-christelijk jasje.
Lance Armstrong
Na een vraag uit het publiek besluit Bolz-Weber alsnog haar oorspronkelijke verhaal te vertellen. Dat gaat over inclusiviteit. Ze vat het samen in een advies: ‘Eigenlijk zou elke gemeente minstens één dragqueen moeten hebben.’ In de VS is Bolz-Weber een groot voorvechter van lhbt-emancipatie.
Het grootste probleem is volgens haar het wij-zij-denken waar de mens toe geneigd is. Ze geeft toe dat ze het zelf ook doet, bijvoorbeeld als het over Trump gaat. ‘Maar er bestaat geen “zij”’, legt Bolz-Weber uit. ‘Er is alleen “wij”. Dat heeft Jezus besloten.’
Ze illustreert het aan de hand van haar gesprek met Lance Armstrong, de oud-wielrenner die zeven keer de Tour de France won, maar later toegaf dat hij al die tijd doping had gebruikt. Ze zat met Armstrong op een podium en haar progressieve aanhang liet zich niet van zijn tolerantste kant zien.
‘Ze zeiden: pak hem goed aan’, vertelt Bolz-Weber en ze verbaast zich over die mentaliteit. ‘Wat is dat toch? Dus ik zei tegen Lance Armstrong: hee Lance, ik lees hier dat je drugs nam die je niet mocht nemen en dat je daarover hebt gelogen.’
En dan speelt ze, lachend, na wat ze vervolgens zei: ‘Oh my God, ik heb dat zelf ook zó vaak gedaan! Na die opmerking hadden we een heel fijn gesprek.’
Bron: ND.nl
Neo de Bono's Blog 